Dünden yarýna

Aný düne, ümit yarýna aittir.

Bugün ise gerçektir, yaþanacaktýr, yaþanmalýdýr.
Dünlere kalacak en güzel anýlar "bugün" oluþturulacaktýr.
"En geveze kuþ ümittir. Kalbimizde hiç susmaz." demiþ Cenap Þahabettin.

Ümit etmek yaþama baðlar. Fazla, ulaþýlamayacak, gerçek olmasý ihtimalinin çok düþük olduðunu bildiðimiz konularda bile ümidimizi hiç kaybetmeyiz. Ümit hayallere karýþýr. Kendi senaryomuzu yazýp oynayacaðýmýz günü bekleriz. O gün geciktikçe gecikir, kimine sýra gelir, kimine de hiç sýra gelmez.

Öyle bir an gelir ki, artýk ümit etmekten, hayal kurmaktan vazgeçeriz. Belki de iþte tam da o zaman huzura kavuþur ruhlar. Her þeyi olduðu gibi kabul etmenin, içinde bulunduðumuz anýn, gerçeklerin yaþanmasýnýn ne kadar mutlu edebileceðini görürüz. Her geçen gün hayalimiz, ümidimiz uzaklaþýr, dünler çoðalýr ancak "bugün" yaný baþýnýzda sizi beklemektedir. O anýn baþrol oyuncusu sizsiniz. Kendi yazdýðýnýz oyun bu deðildi belki ama ya size en uygun oyun buysa? Dünde kalacak en güzel anlarýmýz bugünün içinde saklýysa?

Anýlardan vazgeçemesek de umutlardan, hayallerden vazgeçilebilir. Bazen güzel bir koku, güzel bir tat, güzel bir melodide karþýmýza çýkar dün, düne saklanmýþ anýlar.

Bugünden vazgeçersek belki de düne kalacak en güzel anýmýzdan vaz geçeceðizdir.

Ýþte böyle: Aný düne, ümit yarýna aittir.
Bugünümüz hâlâ yaþamamýz için beklerken vesveselerle, iç karartýcý kiþiler, kiþiliklerle, korkularla boþuna harcamamalý.
Bugün geçti, yarýn gelmekte.
Ya dün, düne ne kaldý bugününüzden?


En güzel anýlarýnýzý yaþayacaðýnýz, hatýrlamaktan, yaþamaktan keyif alacaðýnýz yeni bir gün dileðiyle...

M.Özdaþ