Ah benim gapýmýn zili, radýyomun pili, baharýmýn yeli günlüðüm. Nasýlsýn, iyi min? Ben aycýk iyi gibiyim. Havalar þincilik günlük güneþlik ya, içim gýpýr gýpýr.Yüreðimde gardelenle boy veriyo, körpe fidanlarýn dal uçlarý domurcuklanýyo. Bacaklarýmýn aðrýsý bile aycýk tavsýdý. Gerçi moralimi bozacak þeyler oluyo ama, ben gene de Allah’dan umudumu kesmiyom sevgili günlüðüm.

Yalýnýz, geçen akþam Memed Amca’nla bozuþur gibi olduk.Býçak sýrtýndan döndük. Onunla gavga etmek, gýrk yýllýk hayat arkadaþýmnan daklaþmak isdemiyom.O da olmasa, ne yaparým? Birbirimizden baþga kimimiz va? Çoluk çocuk gurbette. “Gap gaba deyincesi, týngýrdar.” hesabý; arada bir týngýrdaþsak da, geçinip gidiyoz. Ihhh! ne diyodum? Hýh, bozuþacak gibi olduðumuzu anladýyodum. “Bu esgi evden býkdým, çocukla bize bi apartýman dayiresi alýversinle de ýccacýk oturam.” dedim. Bana ne dese beðenirsin? O gadar gasde okursun, M.Þevket Eygi’yi okumadýn mý? “Müslümanlara, apýrtýmanda oturmak günah.”mýþ dedi. Cennetden iyice umudu kesdim. Ne yapsak, ne etsek günah. Sýfýrcý hocalar, bi puan bile yazmýyorla sevap hanemize. Neymiþ efendim; “Müslümanla gatiyen apartýmanda oturmamalý.” ymýþ. “ Apartýman, Ýslâma uygun deðil.” miþ. “Ýmkâný olan her Müslüman küçük de olsa baçceli bi evde oturmalý.”ymýþ. Ýþde bundan yýrtdýk çok þükür. Bizim evin baçcasý var çünkü. “ABD’de ve Avrupa’da samandan evler yapýlmakta. “ ymýþ. Hopbalaaa! Hani ecnebilere benzemeyecekdik? Hem, tarým politikalarý dip yapdýðý için; Türkiye’de saman yok ki ev yapacak. Nerden bulacaz samaný? “ Yurt dýþýndan saman alýyoz nasýl olsa. “ diyo. Sen git onu TOKÝ’ye anlat; dere yataklarýna bile apartýman gonduracaklarýna, samandan ev yapsýnla madem.” dedim. Bi þeyler daha diyecekdim de, hýr çýkmasýn diye susdum. Hep, susan ben olurum zaten. Ihhh!

Amcan, beni susdurmayý, sindirmeyi siyasilerden öðrendi. Baþbakanýmýz, bakanlarýmýz her önlerine gelene- gastelerin aðzýyla söyleyim- ayar çekiyorla ya; amcan da onlarý taklit ediyo. Denemesini de bende yapýyo. Sanki ben gobayým. Cýk cýk cýk! Baþbakan AB’ ye, Ýran’a, Irak’a, Suriye’ye ayar çekiyo(!) ya güya. Hatta, Cumhurbaþkanýnýna bile ayar çekdi ya. Biz de gabadayý ruhlu olanlarý severiz ya! Amcanýn pek hoþuna gidiyo bu ayar çekmeler. Dýþileri Bakaný Davutoðlu baþbakandan geri mi galacak? O da Ýran’a ayar çekmiþmiþ. Egemen Baðýþ, zaten malumun. Bi hatýrla hele. Brüksel’deki toplantýda Ýslam’a hakaret içeren bir karikatürü kendisine vermeye çalýþan Hollandalý milletvekili Madlener’e “Onu münasip bir yerine goy” demiþti. Bu fýrçasý için Angara Belediyesi, Büyük Seðmen Ödülü bile vermiþdi bakana. Gýsacasý sevgili günlüðüm; ayar çekme, fýrça atma pek revaçda. Yaðmasan da gürleyecen. Gozurdayacan. Zaten biz severiz gabadayý tarzýný ve aðzýný. Memet Amca’n da iþde bu insanlarý örnek alýyo. Neydi bunun adý? Hýh! Hatýrladým: Rol meodel.

Herkesin bi rol modeli varmýþ. Senin rol modelin var mý sevgili günlüðüm? Yeni rol modelimiz Acun’muþ. Baþbakaný bile sollamýþ bu yarýþda. Bunu yazan gastelere, baþbakan bi gün hadlerini bildirir. Süleyman Soylu; Acun’un, yurdumuzun rol modeli olduðuna gýzmýþ demek ki, baþbakaný öne çýkarmaya çalýþýyo. Bi zamanlar can düþmaný olduðu baþbakana övgüler yaðdýrýyo. Belli ki, baþbakan onun rol modeli. “Baþbakan bizim gelmiþ geçmiþ ebedi baþkanýmýzdýr.” diyo. Hani herkes ölümü tadacakdý. Biz faniler ebedi olamazdýk. Eleþtiri alýnca; suçu bizim üsdümüze atdý, ” yanlýþ anladýlar” dedi. “Demokrasi içerikli bi gonuþmayý, ebedi þef gibi bi içeriðe daþýmak, fevkalade ayýptýr.” diye gývýrdý ama, lâf aðzýndan çýkdý bi sefer. Tüpden çýkan macun, ne yapsan geri girmez. Bi zamanlar baþbakana; “At üsdünde bile duramýyo ama kendini padiþah sanýyo.” diyodu. Dün at üsdünde duramayan adam, bugün rol model oldu.

Sana güzel bir haberim va. Devletten yardým aldýðý için yan gelip yatan 20 bin erkeðin yardýmý kesilmiþ, iþe baþlatýlmýþ. Oh! Ne iyi olmuþ. 58 bin kiþi de meslek gurslarýna yönlendirilmiþ.... Ýçimi aycýk ferahlatan bi haber duydum sonunda. Bu uygulama için hükümete, Aile ve Sosyal Politikalar Bakanýna teþekkür ediyom. Bu ikdidara ilk defa bi teþekkür ediyom sevgili günlüðüm. Gel de baþýmda çöp gýr. Dur dur, hatýrladým. Bi sefer de, “Dersaneleri gapadýyoz.” diyen baþbakana teþekkür etdiydim. Etdiydim de, o teþekkürü geri aldým. Dersanelerin gapanmayacaðý, belki sadece adýnýn deniþeceði belli oldu.”Ulusa sesleniþ” in adýnýn “Hizmet Yolunda” diye deniþdirildiði gibi. Ben adýmý Ayþe Nine olarak deniþdirsem ne olur ki ? Suret ayný, gafa ayný, beden ayný. Eðer böyle bi þey yaparsam, Eþek bizim eþek de, semeri deniþik demezler mi bana? Hatta; “Garga gül dalýna gondu diye, adý bülbül olmaz.” bile derler. Elin aðzý torba deðil ki, büzeyim.

Þu, baþbakanýn diline doladýðý Þengay beþlisi mi, Þangay Beþlisi mi ne; iþde onun hakgýnda bi araþdýrma yapacam sevgili günlüðüm. Bu beþli cin mi, þeytan mý; bi anlayým.Hem böylece, baþbakanýn; bu konuda bilgisiz gördüðü ve “ cahiller ” diye aþaðýladýðý köþe yazarlarýnýn durumuna düþmemiþ olurum. Zavallý köþe yazarlarý. Baþbakanýn, bunlara etmediði hakaret galmadý. Ýyi ki köþe yazarý deðilim sevgili günlüðüm. Hadi hoþca gal.

- Mudurnu aðzýyla yazýlmýþtýr.-

06 Þubat 2013