Hani öyle üþürsün ki, artýk hiç bir þey hissetmez uzuvlarýn, uyuþur kalýrsýn, manasýz bir donukluðun çizgileri oluþur, ardýndan bir kabuk içindeki parçalanmayý döker, ezip de geçer tüm bedenini, acýsý en derinden gelir de yakar her yerini. . . Ýþte ben de öyle üþüdüm gece yarýsýný beþ geçe. . . Artýk kurþun kalemle yazmak istiyorum yüreðime insanlarýn adýný. . . Silgisi olmayan kalemlerle yazdýklarýmý kazýrken oluþan yaralardan yer kalmadý silinmeyecek izlere. . . Dost dediklerim, arkadaþým dediklerim, sevgilim dediklerim. . . Hepinizi kazýmak öyle zor oldu ki yüreðimden. . Hepiniz birer parça alýp gittiniz hatta, bense býraktýðýnýz izlerin silinmesini izledim kenardan, týpký býraktýðým izlerin silinmesini izlediðim gibi. . . Sonra hepinizi tekrar sevdim, bildim ki kim bilir hangi girdaptý sizi alýp götüren. . . Hepinizi sevdim, hepinizi affettim. . . Ama artýk yüreðimde koyabileceðim bir yer kalmadý hiçbirinizi, bir bir yaraladýðýnýz, o masum yüreðimde. . .

Etkilendiði Yazarlar:
-