En zoru boşlukta kalmak...
Boşu boşuna yaşamak,öylesine bakmak doğaya,amaçsızca yürümek sokaklarda...Bir amacın olmadan,bir sevdiğin olmadan yaşamak ne acı...
Bir davan olmalı şu hayatta,en azından bir amacın, o da yoksa bir sevdiğin olmalı...

Her kar yağdığında beni hatırla... / Ellerim üşümüş,kalbim hızla çarparken, /

Bulutlu bir günde geldin sen aklıma, / Şems gibi doğdun kapkaranlık dünyama,

Dışarı bakıyorum,canım sıkılıyor. Hiç çıkmak istemiyorum o an yataktan ama hayat devam ediyor. Bir koşuşturmacadır başladı bile çoktan sokaklarda...

Bakıp da kaçırmamalıydın gözlerini benden, / Unutamadım, tutuldum yine ben, /

Zeytin dalları arasında siyah bir zeytin, / Peşine düşüp dolanan bir sefil,

Yağmur,yağıyor inceden ince, / Sana tutuldum hemen görünce, / Aşkınla

Yıkılalı günler oldu hayallerim, / Bir mum gibi söndü cesaretim, /

Yanar gözlerim durmadan, / Hayallerim toz ve duman, / Bugün

Karanlık, uçsuz bucaksız karanlık,yine karanlığın içindeyim,üşüyorum,çok soğuk. Bir yıldız arıyorum etrafımda,beni ısıtacak ve bu karanlıktan kurtaracak bir yıldız. Bakıyorum,etrafıma iyice bakınıyorum,bulamıyorum. Biri yaklaşıyor sonra arkamdan,kafamı tutuyor,yukarı kaldırmaya çalışıyor. Ben direniyorum,boynum kırılacak gibi oluyor,canım yanıyor, O hala zorluyor beni. Nihayet kaldırıyor kafamı,gökyüzüne bakıyorum. Yüzlerce, binlerce yıldız var. Isınmaya başlıyorum,sonra

Zulüm oldu gecelerim ansızın, / Ellerimi karanlıkta kaldırdım, / Yanıpta

Yorgunluğun deminde açıldı gözlerim, / Yalnızlık ve hüzünle dolu sepetim, /

Pazartesi günü okulumda resmi olarak göreve başladım. Her iki aşiret de çocuklarını eksiksiz olarak okula göndermişti. Toplam 76 tane öğrencim vardı. Kuday aşiretinin çocukları sabah, Matur aşiretininkiler ise öğleden sonra geliyordu. Suna da öğleden sonra ki derslere katılıyor hatta zaman zaman dersleri O anlatıyordu. Diğer günlerde de Suna

\*ABD-ÇİN Savaşında sona yaklaşılıyor…Her iki taraftan toplam 500 milyon ölü olduğu açıklandı. Rus kaynakları ise rakamın çok daha yüksek olabileceğinde ısrarlı.
\*Rusya ve Türkiye devlet başkanları ABD ve Çin ‘in yeni sınırlarını görüşmek için bir araya geldi.

Otobüs hareket etti.Artık yeni bir hayata başlıyordum.Ne yapacağımı,nelerle karşılaşacağımı bilmiyordum ama artık geriye bakmayacak ve kendi emeğimle kendime yeni bir hayat inşa edecek hem de dünyanın en kutsal mesleğini yapacaktım.
Başımı cama yaslamış, İstanbul’u son defa seyrederken yanımda oturan adamın sesiyle kendime geldim:
-Yolculuk

Bazen çok sıkılıyorum…İçim daralıyor,kaçmak istiyorum buralardan. Kendimden de kaçmak istiyorum,davranışlarımdan,benliğimden tamamen sıyrılmak istiyorum. Bambaşka biri olarak tekrar doğmak istiyorum sonra...

Efendim… / Güllerle anıyoruz şimdi seni, / Kalbimizde taşıyoruz hasretini,

Sefillik nedir bilir misin? / Bazen beklemektir amaçsızca, / Ve

Eve geldiğimde saat gece 11 ‘e yaklaşıyordu. Cengiz’le biraz dolaşmış,belki de kendimce İstanbul’a veda etmiştim.Kimseye bir şey söylemeden böylece çekip gitmek biraz zor geliyordu,ama başka çarem de yoktu. Ne olacağını,yarın nelerle karşılaşacağımı bilmiyordum,kafamı kurcalayan onlarca soru içerisinde saatimi gece 3’e kurup yattım...

Bir volkan patlamış,Avrupa’nın üstüne, / Dünya felç geçirmiş,yatar hasta haliyle, /