Ey kaleme mürekkep kanım / Ey mürekkebe hokka kalbim /

Yıldız toplamaya çıktığımız bir geceydi ayışığına vurulmamız... / Ellerimi çıkarıp ceplerimden bırakıverdim tereddütsüz

Nasıldır zaman bilirsin, acımasızlığı gözlerinden damlar...Nasılda suskundur kini öfkesi, nasılda beyazdır hissedilmesin diye ateşi...Zamanı en iyi sen bilirsin, birde ben... Ben... Bir gece vakti parmaklarından çığlıklar içinde kayıp düşen arnavut kaldırımlarına bu şehrin ve darmadağın olan ben...Hatırlarsın uluyan bir rüzgar tam o anda; taşın bağrımı deldiği ve beni

Senle mi başladı hayat benim için / Yoksa senden öncem var mıydı benim?

Duydum ki sevda olmuş sevdalı olmuşsun / Yar olmuş yarda yara olmuşsun

Gözlerinde saklı binlerce hayatı , o hayatların her birinden kaçmışlığını gördüm sana baktığım aynalarda …Kanat çırpmayı uzun zaman önce bırakmış hüzün kuşları saçlarında konaklamışlardı, pırıl pırıl güneşli bir yaz ikindisinde elinde avucunda kalmış birkaç parça eprimiş umudu doldurduğun valizinle çıkıp gelmiştin , gelmişliğin az sonra gidecek olmanla yan

Aşk çift kişilik bir yalnızlıktır, / insanın kendi içine yaptığı yolculukta kaybolması birazda

Dışarda bir yağmur , dersin gökyüzü erimiş yeryüzüne / akıyor, orta şekerli kahvemi

Beni bana el eden zemheri, / Şehrin sabrını sınıyorsada buza kesmiş nefesin

Kapatırken gözlerini ölüme sessiz ve kabullenmiş üç
damla yaş indi tenden toprağa.Toprakta üç damla, üç
ayak izi geçmişini yalana kaptırmış adamdan arta
kalan.Yaptığı hiçbirşeyden sorumlu tutamazdı hayat onu
çünkü yok saymıştı doğduğu ilk gün gözlerin

Kayboldum bu koca şehirde, saat saat hasretle
yaşlanıyorum; bu koca şehrin yedi tepesine de ah ile
yaslanıyorum.Yüreğimin dağları tarumar olduğundan beri
kalemimde küstü ellerime.Ellerimki birer kelebek
zemheriye düşmüş, sonu ilk nefesinden belli.

Tek bir yıldız dahi şavkımıyor karanlığında gecelerimin.Hafızaların duldasız zulasında, ılgın kokuşlu günler biriktiriyorum bir gün dönersin umuduyla.Samimiyetsiz tebessümler dudaklarımda intihar ederken, derin bir acı, içten bir özleyiş ve sığ düşüncel

Nedensiz niçinsiz bir tebessümsün sen / Acıya ram olmuş dudaklarımın, /

Yaktım bu şehri / Hüznü boca edip arnavut kaldırımlarına /

Gitme, / Öldürme kuşlarını yüreğimin / Dalından rızasız koparılmış bir

Nerede ateşin sevdalısı pervaneler? / Neden habersiz terk i diyar eylediler?

Oturdum gene umut kırıklarımın arasına / Aldım elime kağıdı başladım yazmaya,

Tek bir anımız yok seninle / Ne sesini bilirim /

Yokluğun tekilliğinde / Çoğuldur yalnızlığım / Kirli otobüs camlarına parmaklarımızla

Seni bıçak sırtı bir yürekle sevdim / Ağlayan çocuk yüzüsün şiirlerimde