Gözlerimi kapadım baktım güneşe
Yapayalnızdı güneşi gördüm
Yürüdüm yalnızlığına ortak olmaya
Ya da yalnızlığını sonlandırmaya
Gözümü açtım
Kumsala vuran dalga sesi
Denizin üzerinde ışıltılı bir yol
Dönüp arkama baktım
Hiçbir iz yok
Göremedim kendi ayak izlerimdeki gerçekliği
Önüme baktım
Yokluğumu gördüm
Etrafımın yoksulluğunu…
Kımıldayışımı gördüm
O gizemli yoldaki son ışıltıyla yok oluşumu gördüm
KİTAP İZLERİ
Gözyaşı Konağı
Şebnem İşigüzel
Osmanlı Sürgününde Modern Bir Kadının Sesi Şebnem İşigüzel, Gözyaşı Konağı’nda, 19. yüzyıl Osmanlısının boğucu atmosferini, ataerkil bir ailenin baskısıyla Büyükada'ya sürgün edilen genç bir kadının
İncelemeyi Oku
