Yıllardan “keder” bu yıl her yılki gibi
Aylardan “hüzün”
Ve günlerden “ayrılık”.
Geçmez mi oldu zaman ne?
Hep aynı tarihte takıldık kaldık.
Takvimler göstermiyor mutlu bir yılı
Boşuna bekledim, yok sevinç ay’ı
Yıllar hep aynı adla gelip geçiyor
Acaba bir durduran mı var dünyayı?
Hani
“Kara gün kapıda kalmaz.” Derlerdi.
Neden hep başımızda karanlık günler?
Ellerin takvimleri girdi sevince,
Her gün yeni bir yaprak koparılıyor,
Mutluluk günlerini yaşıyor herkes.
Kimler çakmış zamanı duvarımıza?
Bize neden ihanet etti takvimler?
Anladım
Bu dünyada adalet yokmuş.
Paylaşılırken umut, biz unutulduk
Bize yalnız acılar, kederler düştü
Zaman durmuş, umutsuzluk geçip gitmiyor.
Dostlar! Anladım ki takvimler yalan!
Her yılın adı aynı, ettiği aynı
Demek ki Mayıslar, Ekimler yalan !
İnanmam, ne derlerse desinler, yalan !
