YAVRUM
Çocuksuz bir hayat zehirden acı
Kopardılar seni ana dan yavrum
Bağrımıza taş basmakla olmuyor
Sensız bu insanlık öldü bil yavrum
ben hayata küstüm gülemiyorum
Nasıl anlatayım bilemiyorum
Bütün evren bu gün semah dönmüyor
İnsanlık çöplüğe düştü bil yavrum
Anlatmaya kalksam yürek dayanmaz
Ona fırsat veren insan olamaz
Azalmiyor çoğalıyor hiç bitmez
Gayrı canımızdan bıktık bil yavrum
RONEDİ eğitim verilmelidir
Gelecek nesiller kurtulmalıdır
Analar son sözü söylemelidir
Bizde söz tükendi bitti bil yavrum
