YARALI KERKÜK
Şâir Dursun Elmas’a…
Kahır katmerleşir siner toprağa
Hazan gelir ateş düşer yaprağa
Lânet olsun asık suratlı çağa
Nefretimiz mavzer,kanıyor Kerkük
Sular alev ateş yanıyor Kerkük
İlime kem gözle eylerler nazar
Tarihler Kerkük’ü Türk ili yazar
Aksini söyleyen kabrini kazar
Kahpeler gülerken ağlıyor Kerkük
Hoyratlar sinemi dağlıyor Kerkük
Kerkük’te bıraktım öbür yarımı
Yanıyor düşlerim söndür nârımı
Buz tutmuş yüreğim,erit karımı
Hayalin gözümden gitmiyor Kerkük
Bu rezil istilâ bitmiyor Kerkük
Boynun büküldükçe ruhum ezilir
Buğulanır gözler,benzim süzülür
Yürek coğrafyama adın yazılır
Dünya böyle bilsin Türk ili Kerkük
Muhabbet bağının bülbülü Kerkük
Hızlı koşan enik çabuk yorulur
Zamanı gelince hesap sorulur
Türk’ün huzurunda tekmil durulur
Öptüm toprağını düşümde Kerkük
Gölgem olur musun peşimde Kerkük?
Mâziden âtiye tuğra,mühürsün
Çöz prangaları her zaman hürsün
Bu delişmen sevda ebedî sürsün
Öfkemin koynunda büyürsün Kerkük
Şâirin dilinde şiirsin Kerkük
Hıçkırır dolunay,gözyaşı döker
Güneş firar eder,karanlık çöker
Bulutlar dağılır ve şafak söker
Ağlamaklı gözle bakarsın Kerkük
Sır olur,yüreğe akarsın Kerkük
Değiştiremedik kara bahtını
Gökler paylaşamaz şehit tahtını
Çapulcular cayar,bozar ahdını
Kılıcımız kında paslanır Kerkük
Dumanlı dağlara yaslanır Kerkük
Baykuşlar tünemiş viran bağlara
Haramiler çıkmış ıssız dağlara
Sorun ecdadımı geçmiş çağlara
Cihan durdukça Türk kalacak Kerkük
Coniden intikam alacak Kerkük
Sağımız,solumuz,her yanımız şer
Duama hilâlin gölgesi düşer
Sabır kazanında metanet pişer
Kan ağlar yüreği yaralı Kerkük
Gözü yaşlı,bahtı karalı Kerkük
22 Temmuz 2005/TRABZON
M.NİHAT MALKOÇ
