Yapraklarda selamlaşır, konuşur birbiri ile
sen, ben, kulağımız kirişte
hışır hışırdır tek cümleleri yere düşerken
çok da sesleri çıkmaz
yaygara yapan diğer insanlar gibi
bir rüzgarlık canları vardır...
yaprakları da güneş yalayıp geçer
kimi zaman kavrulurlar
bir sinek ya da bir kelebek
üstlerine konmaya görsün
işte o zaman mutluluktan savrulurlar...
yapraklarda ıslanır
göklerden gelen rahmet ile güzellikler ile
sabun kese de istemezler...
yapraklarda düşer
birer birer dallarından
günler ömürden gider yaprak misali
bir süpürgelik ömürdür
yapraklar süpürge ile buluşunca
ömürde bir musallalık
kul Rabbına kavuşunca...
