Her sonbaharda,
22 Ekimde..
Temmuzlarda..
Vurulurum..
Yanar kavrulurum.
Can evimden vurulurum.
Fırtınalar kopar yüreğimde.
Sokaklar,kaldırımlar boş.
Gözyaşım sel olur.
Saklarım,sakınırım!
Ne sevdamı,ne yangını,
Yangın yüreğimi saklarım.
Acımı duyuyormusun!
Dokunma!
Dokunma!
Sevda ,nefret yan yana.
Sokulma!
Uzak dur!
Kıyamam...
Kıyamam sana sevda çiçeğim.
Boranım,
37 canıma yandığım.
Sabahın zemherisinde
Güle yel değdi!
Ateşler yüreğimde.
Hasretime yanarım.
Göktepe'lerin yıkılmasında..
Dağılırım,çırpınırım..
Bir çocuk ağlar içimde.
Bir çocuk!
Kanarım..kanarım!
Hasretlerimi,sevdalarımı,nefretlerimi..
Darağacında semahla asarım!
Düş..
Düş olma!
Yapış yakama..
Gel...gellll!
Yanalım can cana!
KİTAP İZLERİ
Sırça Köşk
Sabahattin Ali
Sırça Köşk: Yıkılmaya Mahkûm Bir Düzenin Alegorisi Sabahattin Ali, son eseriyle sadece bir öykü kitabı değil, aynı zamanda cesur bir veda ve sarsılmaz bir ithamname
İncelemeyi Oku
