Bu mevsim yapraklarım
Hışım bir rüzgarda döküldü
Yalnızlık çivi gibiydi yüreğimde
Gözlerini vurdum söküldü
Senelerce taş duvar oldum
Yönsüz esen rüzgar oldum
Senle yeşeren bahar oldum
Öncesi duman ve küldü
Kaç mevsim eylül kanadım
Kaç gökte yorgundu kanadım
Sözlerinde geçince adım
Güneş yanıma sokuldu
