]
Evin birine gece,
Hırsız girmiş sessizce.
Henüz kimse yatmamış,
Hırsız da alt kattaymış.
Doldururken torbaya,
Aceleyle sobaya,
Ayakları takılmış;
Soba da yuvarlanmış.
Olunca gürültü, ses
Dikkat kesilmiş herkes.
Önce çok çok korkmuşlar,
Bir genci yollamışlar.
Genç oradan seslenmiş,
Anne, baba dinlemiş:
— Yakaladım bir hırsız!
Çok kaba, pek saygısız.
Torbasına doldurmuş,
Sedire de oturmuş.
Kahve yapmış içecek,
Biraz sonra gidecek.
Baba çabuk gel hemen!
Hırsız, çekip gitmeden.
Babayı korku sarmış,
Aşağıya bağırmış:
— Yukarı getir onu,
Bağlayarak kolunu!
Birkaç saniye sonra,
Aşağıdan bir nara,
Gelmiş baba dinlemiş.
Oğlu şöyle söylermiş:
— Baba! Adam kuvvetli,
İri-yarı heybetli.
Gücüm yetmiyor ona,
Gel de yardım et bana!
Baba, donmuş yerinde.
Şimşek çakmış beyninde.
Korkusundan terlemiş.
Hem de tir tir titremiş.
Tutmaz eli, ayağı
İnememiş aşağı.
Bulmuş kolay bir çözüm.
Demiş ki: — İki gözüm,
Zorlama gelmiyorsa!
Bırak da istiyorsa,
Çekip gitsin kapıdan;
Sen de gel aşağıdan.
Boğuk boğuk ses gelmiş,
Baba yine dinlemiş:
— Baba! Herif gitmiyor,
Odayı terketmiyor.
Bıraktım da adamı,
Koyvermiyor yakamı..
Ahmet KARAASLAN
23/09/1998 – KAYSERİ
