Vakit gece yarısı,
Karanlık,
Soğuk,
Yalnızım her zamanki gibi..
Sessizliğin şarkısını dinliyorum
Her namesinde, her notasında sen..
Çok uzaklardasın, ulaşılmazımsın, biliyorum
Ama müziğimdesin, sessizliğimdesin,
Duyuyorum, hissediyorum..
Bir ürperti kaplıyor tüm benliğimi
Üşüyorum..
Dokunmak istiyorum tenine,
Sarılmak tüm bedenine,
Bütünleşircesine...
Ama yoksun..
Sadece gece, soğuk, karanlık ve ben
Ve müziğimdeki sen..
Gelmek istiyorum yanına ama gücüm yok,
Ruhum uçarcasına, ama bedenim çakılırcasına toprağa..
Gideceğim biliyorum,
Ama vakit daha çok erken, gidemem,,
Korkuyorum, ağlıyorum,
Hasret gözlüm,
Gözlerim gözlerine değmeden gitmek istemiyorum...
KİTAP İZLERİ
Eşekli Kütüphaneci
Fakir Baykurt
Fakir Baykurt’un Vasiyeti: Kapadokya’da Bir Umut Destanı Bir yazarın son eseri, genellikle edebi bir vasiyetname niteliği taşır; kelimelerin ardında bir ömrün birikimi, son bir mesaj
İncelemeyi Oku
