ve......
güneşin doğurduğu çocuk
bir ıhlamur esintisine yasla yalnızlığını
uyan ve çıkar zulalarından ilkbaharını
dağıt renklerini tüm ıslanmış gölgelere
bir ezgi başlat tüm bitenlerin anısına
ve........
kendin için okyanusta ki en bakir kabuğu getir
hadi durma öyle
yüzümün en yaşlı yerine koy ellerini
okşa demiyorum sana
en incesiyle kırbaçla tütün tutmaz anları...
hadi n'olur lal konmuş tüm çığlıklara
bütün aysbergler erimiş bu göğün yangınında
öyle bakma susuşlar nefessiz bırakır tüm ruhları......................................
şimdi bir rahibin azizliğine sığınıp küçük heykeller yapıyorum gülüşünün en taze yerinden...
KİTAP İZLERİ
İnsan Olmak
Engin Geçtan
Türkiye'nin Ruhuna Tutulan Ayna: Engin Geçtan’ın Eskimeyen Klasiği Üzerine Her ülkenin edebiyatında, nesiller boyu elden ele dolaşan, altı çizilen cümleleriyle adeta kolektif bir yol arkadaşına
İncelemeyi Oku
