Ben,
Uzaklardan seni seyrederim her akşam
Kitap sayfalarını usulca çevirişini izlerim...
Sahildeki ayak seslerini dinlerim..
Sonra bir rüzgar
Alıp götürür beni
Geldiğim yere..
Efkarlanır da deliririm!
Ellerim,
Şiire düşer..
Ben,
Uzaklardan seni seyrederim her akşam
Şehirler arası yolculuklarda
Aslında hep arkandaki koltuktayım
Ama dönüp baksan da göremezsin
Ve ıssız kaldırımlarda
Peşin sıra sürüklenir dururum..
Hissetmezsin.
Ne anlatır yaşan(ma)mış yıllar..
Ne anlatır bu kederli şarkılar...
Yollara düşüp de gitmek mi
Güneşin battığı yere..
Yoksa
Savurup bu ucuz yaşamları
Harabelerde yeni bir
Şehir inşa etmek mi?
Kim bilir belki
Böyle içli içli susmasam
Böyle çabuk bitmezdi akşam.
Kim bilir belki
Martılara takılıp da
Denizleri aşmak olmasa aklımda
böyle yorgun düşmezdim.
Kim bilir belki
Düşle gerçeği ayırt edebilseydim
Tükenip de gitmezdim.
21.08.02
