Y Ü Z L E Ş M E
karanlık bir yolda
cılız bir meşalenin aydınlığında
sevgiye yürümek uzağı görmeden
ben yalanı sevmiyorum
görmediğim uzaklığı görürmüşçesine
yalanların tutunmalarında
ilerleyemem
özgürlüğüm düşlerde değil artık
kendi yığdığım tüm engelleri yıktım
B A Ş L A N G I Ç
bir yanım mavi deniz
coşkulanmakta dalga dalga
bir yanım uykuda
ölüm gibi sessiz
S O R U
yolculuk mu
sisli bir havada
muamma sona
C E V A P
aynada kendimi buluşum
sen yok oldukça buğuda
yüzüm çıkıyor ortaya
D E Ğ E R L E N D İ R M E
artık gizli öznesisin cümlemin
ünlem yaslanmalarım bitti
onlarca soru işaretinin
kıvrımlarında
boşa geçen yılların
düşkırıklığı kırpmalarının
yorgun yolcusu gözlerim
T E S P İ T
iki yaprak gibiyiz
aynı ağaçta
sen tatlı esen bir rüzgara
teslim savrulmalarda
ben umut yeşerten
taze filiz tutunmalarında
K O L A Y
güneşin sıcağından yanıp
gölgelerde serinlemek
fazla kalınca da üşümek
Z O R
hak etmek birlikte terlemeyi
güneşin kavuran sıcağında
S O N U Ç
Kolay olmayacak yutkunmak
anıların kuytusuna sığınmak
kolay olmayacak elbet
damarlarımda dolaşması
mahrumiyetinin
şimdi dimdik ayakta gururum
adaletin sermestliğinde
e ama hakkı degil mi
az mı uğraştı
duygu ve mantık şavaşındaki
arabuluculugunda
V E D A
her şeye rağmen
beyaz bir mendille
el sallamak
yaşanmış mutluluklar adına.
İ M Z A
Figen Yarar
24/Mart/2005
