Yaşamak ne güzel!..
Yankısında, uzaktan gelen bir ses çeker dikkatimi; bir türkü daha...Ses tonundan bir kadın olduğunu anlarım söyleyenin. Tınısında bir neşe var ki sormayın gitsin!..
”manda yuva yapmış söğüt dalına;
yavrusunu sinek kapmış gördün mü?
amanın yandım!
tiridine tiridine tiridine bandım...
bedava mı sandın?
para vedim aldım”J)))
Gel de gülme!..Çok komik değil mi! Hem komik, hem acı aslında; nedense ben, acı tarafını ‘es’ geçerim...”
Beni ilgilendiren yanı komikliği” diye düşünürüm!..Bir kahkaha atarım bu türküyü her duyduğumda...Suratım kocaman bir aya döner...Gözlerim, karanlıkta çizgi halini almış kedinin gözbebeklerine eşitlenir...Ağzım derseniz han kapısı! Dudaklarım iyice incelip kulaklarıma kadar uzar. Küçük dilimin kaç santim olduğunu rahatça ölçebilirsiniz artık. Ne ‘de’ yim!?J)))
Beni böylesine güldüren türküler yanında; düşündürenler de vardır elbet! Mesela;
“minareden at beni,
in aşağı tut beni!”
Düşme hızının merdivenden inme hızına eşit olup olmadığını merak ederim bu türküdeJ)))Mantığım almaz çoğu kez! Ya uçaktan atıp, aşağıya inmeye kalksaydık tutmak için attığımızı, sonuç felaket!L(((?Düşen ve öteki tarafa giden bir kişi değil, iki olurdu muhakkak. Yani ilk atma eylemi daha ekonomik bana kalırsa.Yaşasın minareler(!)
Bu hesap doğruysa eğer,
Yanıldığım hesaplara şaşarım(!)
Not:Devam edecek.
Nuri CAN
