Yanıyordu Orman,
Yanıyordu acıya büyüyen,
Beyaz dumanları kusarak,
Ve ayakları tutmak istemezcesine,
Ateşlerin ortasından,
Kaçıyordu güçlükle,
Kaçıyordu,
Yüreğindeki boşluğa sarılarak bir can,
Aklına gelen özgürlük,
Aklından gitmeyen yaşama savaşı,
Uzaklarda hiç durmadan çalıyordu,
Duymadığı ölüm marşı,
Kaçıyordu,
Gökyüzünden,gecelerden,
Yıldızlardan,Ay'dan,
Yemyeşil ağaçların altından,
Irmakların suskunluğundan,
Kaçıyordu durmadan,
Yanıyordu Orman,
Bakıyordu bir çift göz arkalardan,
Çığlıkları duymadan,
Düşüyordu binlerce yürek yere,
Bir yüreksizin avuçlarından,
Ötesi ölüm,
Berisi insanlık,
Toz ve duman.....
KİTAP İZLERİ
İnsan Olmak
Engin Geçtan
Türkiye'nin Ruhuna Tutulan Ayna: Engin Geçtan’ın Eskimeyen Klasiği Üzerine Her ülkenin edebiyatında, nesiller boyu elden ele dolaşan, altı çizilen cümleleriyle adeta kolektif bir yol arkadaşına
İncelemeyi Oku
