Güneşin ışıkları gözlerindeydi gözlerimdeyken..
Şimdi seninle ayrıyız biz bitti aşkımız derken
Yine yolum düştü geçerken senin o meşhur semtinden
Gördüm seni sen beni görmeden tek söz etmeden
Dert ağacı gibi olmuştun keder akıyordu gözlerinden.
Saçların tamamiyle ağarmış gözlerinde yaşlar vardı..
Orada kalakalmıştım öylece içimi acımaklık sardı
Oysa sağında solunda sana sarılan bahar dalların vardı
Gidin der gibiydin ellerinle itiyordun artık dallarını
Çile yumağı gibi olmuştun geç de olsa anlamıştın yanıldığını.
26.11.2008.İzmir.
Müfide DECDELİ.
