Sokak çocukları
Elit şehir sanırdık İstanbul’u
Birkaç köprü altı çocuklarıyla,
Ve ‘Robenson Kruvazörü’ okur,
Onlar için avunurduk.
Günümüzde yüz binler var
Aç, açık çöplükten nafakaları
Kapkaççı, hırsız, tinerci,
Teneke bağlanmış arkaları.
Düşünelim bu vebalde
Nedir bu çocukların günahı,
Ne yerler, ne içerler, nerelerde yatar,
Nasıl geçer, nasıl ederler sabahı.
Yok denmeyecek kadar sahipli,
Var denmeyecek kadar sahipsiz
Yüzleri, kendi yüzümüzün karası,
Adresler belli, belirsiz,
Bir sebep var kim bilir,
Bilemez ki Abdi aciz.
