sokak çocuğu
—adı belki hüsnü, belki de âli, -
yalınayak yürüyordu.
vizon kürklü bir hanımefendi,
kucağında köpeği, arabadan indi.
çocuk, yalvararak kadına,
biraz para verin, açım dedi.
kadın,
“bali” ye verilecek param yok,
diyerek evine girdi…
çocuk
insanlardan ve yaşamaktan
nefret etti…
─“hangi anne,beni dünyaya getirdi?
kaniş köpeğinki değil,belli…”─
yaşadığına, yaşayacağına
lanet etti…
*
sokak çocukları,
— adı ha ali olmuş, ha veli, -
yaşadılar hepsi aynı kalıptan çıkma kaderi,
ama, hiçbiri böyle yaşamayı istemedi…
KİTAP İZLERİ
Onlar Hep Oradaydı
Sunay Akın
Sunay Akın’ın Hafıza Haritası: Tarihin Unutulmuş Patikalarında Bir Gezinti Sunay Akın'ın dünyasında Pearl Harbor baskınından kurtulan bir hastane gemisinin kurşun levhaları, Haliç'te bir caminin şadırvan
İncelemeyi Oku
