sokak çocuğu
—adı belki hüsnü, belki de âli, -
yalınayak yürüyordu.
vizon kürklü bir hanımefendi,
kucağında köpeği, arabadan indi.
çocuk, yalvararak kadına,
biraz para verin, açım dedi.
kadın,
“bali” ye verilecek param yok,
diyerek evine girdi…
çocuk
insanlardan ve yaşamaktan
nefret etti…
─“hangi anne,beni dünyaya getirdi?
kaniş köpeğinki değil,belli…”─
yaşadığına, yaşayacağına
lanet etti…
*
sokak çocukları,
— adı ha ali olmuş, ha veli, -
yaşadılar hepsi aynı kalıptan çıkma kaderi,
ama, hiçbiri böyle yaşamayı istemedi…
KİTAP İZLERİ
Nasipse Adayız
Ercan Kesal
Ercan Kesal’ın Trajikomik İktidar Oyunu: "Nasipse Adayız" Her siyasi kampanya bir absürtlükler tiyatrosudur, ancak Ercan Kesal, "Nasipse Adayız" ile bu dramanın Türkiye'ye özgü sahnesinin perdesini
İncelemeyi Oku
