Sen
Her zaman en zalim hissimdin
Prangalar taktığın uyanışlarıma
Uslu bir çocuk gibi his yükleyen bendim
Buğulu bahar havaları karşılardı seni
Pencerendeki kuş
Bağbozumunda da şarkılar söylesindi
Birlikte uyanmak vakti işte geldi
Boş bırakma ellerimi sen
Prangalarımı yenile de sev beni
Islak kal her zaman bu havalarda
Bağbozumuna az kaldı
Tütsüle nane kokunla kendini
Pencerendeki kuş
Gitti
Ben
Her zaman en masum hissindim
Gülücükler kattığım uyanışlarına
Zehir zemberek gözyaşı katan sendin
Heyhat!
Geceden sabaha aklanarak çıkmışken
Koru masumiyetimi kendimden.
