bir bir açtım kapılarını,
odalarını dolaştım,
izini sürdüm duvarlarda,
ve gördüm tüm çıplaklığıyla
ruhundaki dalgalanmaları.
bir fırtına kopmuştu,
çok açıktı bu,
bir uçurumun kenarındaydın,
yavaş yavaş kayıyordun istemeyerek,
tutunacak bir dal, bir ağaç aradın,
yoktu,
bir girdaptı belki de
durmaksızın seni içine çeken.
böyle zamanlarda olur mucizeler,
kahramanın çıkar birden karşına,
ve kurtarır seni tükenmişliklerden,
yoksa böyle bir kahramanı
çıkarmadı mı karşına kader ?
hangi yangındı seninkisi ?
hangisiydi ?
bir ipucu göster ki bana
kurtarayım seni yangınlardan,
düştüğün dalgalardan
çıkarayım seni.
