Ben sana papatya demem senin adın
Yoğurt çiçeği olsun
Sen çocukluğumun aşk falısın
Seviyor sevmiyor diye
Az mı yapraklarını yoldum
Bazen seviyor diye yalan söylerdin.
Dört yapraklı yoncayı benden hep saklardın
Kim di o masalı bana anlatan
Şimdi anımsamıyorum
Güya bulursa bir insan
Dört yapraklı yoncayı
Kavuşurmuş sevdiğine.
Oysa ben hep sevdiğimi aradım.
Güz geldi bütün çiçeklerin boynu büküldü
O güzelim yaprakları birer ,birer
Sarardı soldu
Dönüşü olmayan yollara döküldü
Papatyanın sarısı
Kurudu
Dört yapraklı yonca
Zaten hiç yoktu.
