Özgür bıraktım,
O minik kuşları.
Boş artık sarı kafes,
Sessiz dünya,
Çınlatmıyor ötüşleri odaları.
Kimbilir şimdi hangi ağacın,
Hangi dalında aşk şarkıları söylüyorlardır?
Hangi buluta kur yapıp
Ulaşmaya çalışıyorlardır?...
Ya da hangi avcı bekliyor onları?
Minik yürekleri paramparça...
Peki ya diğerleri?
Alacaklar mı onları aralarına?
Saracaklar mı kanatlarıyla?
Onlar kafese alışkınken,
Bu dünya kocaman...
Ellerinden alındı mı?
Küçücük dünyaları,
Küçük ötüşleri...
Yalan dünya,
Yalan özgürlük,
Yalan hayatlar...
Her şey boyalı bir tablo,
Maskeler düşüyor!
Gerçek?
Yalanların ardında!
Son kuş,
Hala kış uykusunda...
Vurulması çok yakın,
Avcılar pusuda...
KİTAP İZLERİ
Eşekli Kütüphaneci
Fakir Baykurt
Fakir Baykurt’un Vasiyeti: Kapadokya’da Bir Umut Destanı Bir yazarın son eseri, genellikle edebi bir vasiyetname niteliği taşır; kelimelerin ardında bir ömrün birikimi, son bir mesaj
İncelemeyi Oku
