bana en güzel oyuncaklarımı bulun,
kurgulu bebekler olsun çevresinde dönen,
döndükçe tıngır mıngır ezgiler söyleyen,
kurgulu bir tren olsun siyah bacalı,
bırakınca son durağa kadar giden.
Oyuncak
ne kadar çok anı vardır çocukluğumuzdan, saymakla bitmez. Her üç, beş dizeden birinde mutlaka vardır o günlerin çizgilerinden bir iz. İstesem de unutmuyorum..ya bir tren, ya da kurşun askerler..!
