gene tutulmuş düşünür
düşüncelerine kimler üşüşür
karşındayım sarılmak gerek
yapamaz mıyız? bu adetleri yıkmak gerek
seversin asiliğimi
översin gariban asilliğimi
elin başından kalksın
sakın düşüp yıkılmayasın
sen şu ulu dağdan yüce
çocukluğum omuzlarında ben ise cüce
minik ellerim baş parmağında
şımarıklığım durmuş keskin bakışlarında
yeniden küçülelim
biz gene uykunu bölelim
sen kız, bağır, hatta döv
ama sakın ölme...
