Onun küçük heyecanları vardı öğrenmek adına,
Alfabeyi, sayıları her şeyi...
Oyunları vardı çocukluğun verdiği neşe içinde,
Önce yıkıp geçtin çocuksu heyecanlarını,
Sonra,
Öğrenme isteğini bir sözünle yok ettin.
Sözüm herkese değil,
Bu iyi biline!
Sevgiden yoksun kalplere,
Öğretmenin ne demek olduğunu bilmeyenlere,
Hep kendini haklı görüp,
Statüsüyle karşısındakini ezmeye çalışanlara!
Şimdi,
O çocuk büyüdü,
Hafızasında hep kötü bir anı kaldı,
İlk okulundan ilk abc'yi öğretenden.
Hediye oldu yaşamı boyunca,
Rakamlara düşman, kelimelere dost oldu.
KİTAP İZLERİ
İnsan Olmak
Engin Geçtan
Türkiye'nin Ruhuna Tutulan Ayna: Engin Geçtan’ın Eskimeyen Klasiği Üzerine Her ülkenin edebiyatında, nesiller boyu elden ele dolaşan, altı çizilen cümleleriyle adeta kolektif bir yol arkadaşına
İncelemeyi Oku
