MUTLULUK
Hangi şehre gitsem ışıkları az geliyor...
Allı, pullu, süslü...ama cılız.
Bana sunulan müzikleri ben seçemiyorum
sunulduklarıyla yetiniyorum.
Fm bantlarında bahtına ne çıkarsa yolculuklarının akışına bırakmışım kendimi.
Hilafsız geçirdiğim hergünün halifesi ben oluyorum.
Birinci hamur kağıdı parlaklığını
kalemle buluşturduğumda
aydınlanıyor sayfalar.
Sorunsuz ve de yorumsuz geçirdiğim her gün
küçücük ailemin kocaman gölgesinde
sükutun parlaklığını yaşıyorum.
Cılız ışıklarıyla göz kırpan yerleşimleri
yıkılan kumdan kalelerimi umursamıyorum.
Nohut odamın, bakla sofamın kuytusunda mutluyum
ve bu mutluluğu iki kişiye borçluyum.
ESRA VIZVIZ
