SONBAHARDA DÖKÜLEN YAPRAKLAR GİBİ SARARDIM
DÖKÜLDÜM GURBET YOLUNDA
ESEN BİR RÜZGARLA SAVRULDUM SONSUZLUĞA
SEN İLK BAHARI YAŞARDIN
YEŞİLLER İÇİNDE
YENİ AÇAN YAPRAKLAR GİBİ
SAVRULURDU SAÇLARIN ESEN RÜZGARLARDA
PARLARDI GÖZLERİN AY GİBİ GECENİN KARANLIĞINDA
HASRET KOKARDIM BURAM BURAM HER SONBAHARDA
YANLIZLIĞIMI HEP DÖRT DUVARLARA
GÖÇ EDEN KUŞLARA ANLATIRDIM
SONRA BİR BULUTMUŞÇASINA
DÖKÜLÜRDÜ GÖZLERİMDEN YAŞLAR
SELLERE YOL ACARDI KALBİMDE
KASIRGALAR KOPARDI ŞİMŞEKLER ÇAKARDI
SENSİZLİĞİN HER DAKİKASINDA
HEP KAVUŞACAHIMIZ GÜNÜ DÜŞÜNÜRDÜM
BELKİ YAZDI BELKİ KIŞ
KİTAP İZLERİ
Dokuzuncu Hariciye Koğuşu
Peyami Safa
Acının ve Istırabın Edebiyatı Peyami Safa'nın "Dokuzuncu Har-iciye Koğuşu", hastalığın pençesindeki insan ruhunun zamana meydan okuyan bir keşfi olmaya devam ediyor. Edebiyatın en temel işlevlerinden
İncelemeyi Oku
