MEVLANA ' NIN VASİYETİ
Öldüğüm gün tabutum taşınırken ağlama !
Şeytanın tuzağına düşersen eyle figan...
Dünya derdi var sanıp ; yürekleri dağlama !
Elveda deme sakın ! Toprağa girdiğim an...
**********************************
Batmayı görüyorsun;doğmaya da gel buyur!
Güneş - Ay'a guruptan gelir mi ki hiç ziyan?
İşte cennet perdesi son sanılan bu çukur!
Hangi tohumu eksen ,yeşerir,olur fidan;
***********************************
Toprağa düştüğüm yer zannetme ki mezardır...
İnsan denen tohuma can gelmez sanan nâdân
Ayağımın altında yedi kat gökler vardır.
Eğer şüphe edersen aciz aklından utan!
=============================
" Ruhlar, bezm-i ezelde vahdet ile nurlandı !
Çile denen hasretin sebebi şeb-i hicran
Mevlâ'ya vuslat için 'şeb-i arus'la yandı...
Tefekkür incileri , vasiyet MEVLÂNÂ'dan!!!
