"Yaratıcılık, beynimi çamaşır makinesine atıp, programı 'düşünmeye son' olarak ayarlamak gibi bir şey." - Kurt Vonnegut"

Kırık Lamba

yazı resim

Yalnız bir adam gördüm parkta
o yağan yağmura aldırmaksızın
elindeki ufak bir kağıt parçasına
birşeyler yazmaya çalışıyordu...
sanki ona o damlalar dokunmuyordu bile
yaşı bir hayli vardı sakalları beyazlamış
parkın ortasında dev bir gizem vardı
hissedebiliyordum...
ona doğru yaklaştıkça heyecanım artıyordu..
gördüklerim kırık bir sokak lambası,eski bir bank ve yalnız bir adam..
hayatın tüm gizemi ve ihtirasını avucunda oynatıyor gibiydi..
kimdi bu adam? belliki bir çok şey yaşamıştı..
Yağmurda ıslanmak güzeldir dedi, gülerek...
O anda farkettim aslında herşeyi..
gülüşüm uyandırdı beni..
orada benden başka kimse yoktu..
Ve yaşlanmıştım biraz..
(yalnız kalmayı becerebilen insanlara)..

KİTAP İZLERİ

En Uzun Gece

Ahmet Altan

Aşkın Karanlık Coğrafyası: Ahmet Altan'ın "En Uzun Gece"si Töre cinayetlerinin gölgesinde akan bir tutkunun trajik öyküsü Ahmet Altan'ın "En Uzun Gece"si, aşkın ve acının iç
İncelemeyi Oku

Yorumlar

Başa Dön