Keman
Her sabah yan odada çalan keman,
Keman sesinden başkası yalan.
Ne görürdüm tenini,
Ne duyardım nefesini,
Uyandırırdı beni.
Bendim kapıya deli gibi vuran,
Aç diye bağıra bağıra ağlayan.
Ne duyardı sesimi,
Ne keserdi keman sesini,
Yandırırdı beni.
Yıllar geçerdi ömür talan,
Keman sesiydi sadece var olan.
Ne tutardım elini,
Ne görürdüm gözlerini,usandırıdı beni.
Benmişim keman sesini kemancı sanan,
Kapısında diz çöküp yaşlanan.
Ne verirmiş yüreğini,
Ne taşırmış bedenini,
Kandırırmış beni.
