Behey insan, tabutun içindesin farzet ki
Götürüyorlar tekbirle cansız naaşını
Yukarıya kaldırmak istiyorsun başını
Tahtaya çarpınca anlıyorsun öldüğünü
Tut ki karanlık bir mezara gömmüşler seni
Çıyanlar ve yılanlar saldırmış vücuduna
Doğrulmak istiyorsun çabalıyorsun ama
Toprağa çarpınca anlıyorsun öldüğünü
Hamam böcekleri kemirmiş ak kefenini
Başlamışlar yemeye afiyetle beynini
Feryat figân için tutamıyorsun kendini
Basıyorsun çığlığı ama duyan yok seni
Kim bilir ne zaman öleceksin ademoğlu
Belki ömrün bir saniyeden de az kalmıştır
Sen okurken bunu, Azrail tutmuştur yolu
Kim bilir kaç kişinin daha canını almıştır
