bir gülüşüne bin ok kırılır
kırılır bu yaysız gecelerde
yalnızlık
başucu kitaplarına mahkum
sorguluyor benden sonrasını
sığ bir yaşamın derinlerine kulaç atar yürek
soyuyor üzerinden acısını
en güzel düş üzerine boyalı
akarken tuvale gözlerden
duyulmaz bir ıslık düşer yarına
ser verir gözlerin
sırlar kendine derin
kapa gözlerini açılmasın bir daha
el ver
sevi/ver
çıksın bu kabus bedeninden
örülmüş üzerine yalanlar
kendi toprağını örter
Aytekin Orhan
