Yalnızlık yalın atlı süvari ve sen
gece düşleri kurdururken ağlatırsın adamı
sussan olmaz konuşsan olmaz
sorma der geçersin çok çok
biraz buruk mazlum bir hikayenin
en umursanmaz parçasıdır mutluluk
gözlerin kaç deprem sonrası yıkıntı
dayanaksız barakalardan yemek dağıtan
muhtaçları sevindirdi bu gece
üstüme devriliverdi dünya altı okka oynarken
bütün kaidelerini unuttum bu oyunun
hava lazım bana su lazım şimdi aşk lazım
kısık gözlerinle ötelerden haber bekler gibi
anneli mektuplar okuyan dilin
en büyülü denizlerin diplerinden çıka gelmiş
misafirleri gülücüklerle ağırlarken
en çok saçlarımın dalgasına takılıp kaldın
yanağında ki yaşa kurban olaydım ya senin
biliyor musun bütün kapıları açacak
infilak süvarileri nergisler bulacağım sana
ellerimle ellerine vereceğim zamanın anahtarını
bu gün Perşembe can evimde zavallı bir çocuk
geceden muhacir uyku kaçkını gözleriyle
yine ve yeniden şiirle hayata merhaba diyor
