HÜZNE BOYANDI HAYAT
Tek bir tüy havalandı,
Gökkuşağıyla düştü yere,
Yer dünyanın yürüdüğü yerdi,
Islandı kaldırımların gözleri yine...
Köpüklere boyandı çiçekler,
Aştığı dağlarda çocukları saklıydı.
Çocuklar hep bir ağızdan bağırdılar;
Dünya sağırdı!
Nemli bir mendille geldi aşk,
Ağzına kadar acı yüklendi...
Tek bir tüy havalandı,
Yere düştüğünde;
Kan damladı eteğinden....
Bir şarkıyla uyandı gece,
Yıldızlar küskündü...
Hüzne boyanınca hayat,
Sustu, kaldı...
