Bir ömür deryaya düştü vakitsiz
Kimse görmedi ardına düşerken iz
Kocaman dalagalarda sessiz sessiz
Kaybolur giderek kendinden habersiz
Sardı gökyüzünü hüznün bakışları
Sanki bu deprem kainatın kalp atışları
Kimse görmez sonsuzlukta kimseyi
Kalabalık bir kimsesizlik Sanki mahşer saatleri
Sureti yok teni yok bir topluluk
Gölgesi kayıp bir insanlık yaşamakta
Nerde biter bilinmeze yolculuk
Ardına bakmadan boşlukta kaybolmakta
