Sanki başka bir dilde konuşuyorum.
Adı "bu" ,
bu öykünün !
ve herşeyi unutmaya hazırım gizliyi , Amilamia ' yı , hesapları varsayımları ,Bu astımlı kurdun ortaya çıkışı çabucak kaçmayı haklı kılıyor. Hoşçakalınız anlamına bir kez daha iyi akşamlar diyorum. Kaplumbağa maskesi geriliyor ve iğrenç bir gülümseme . Bu etin her gözeneği ufalanmış , boyalı ve çürümüş bir lastik silgiden yapılmış sanki . Kol uzanıp beni durduryor,
"carlos fuantes"
böyle satırların arkasına sığınıp , kendimi meczupça ifade edebildiğim için rahatsızım. Düşündükçe bu zamana kadar nasıl aslında kendi benliğimi silkeleyip , olan boktan beni tanrı kıvamına getirebilmişliğime şaşıyorum. Rüyalara hayaletler giripte onların sabah kalktığımızda varoluşunu anımsatan bir ağız kuruluğu, erkek kedilerin birbirini sikmesi .
hayır aslında gerçek nebil miyorsunuz ?
bu bizim uykuya yatmadan önceki halimiz.
Ne düşündüğümüz ve yapamadığımız , sınırlarımızı zorlayıp uykuya dalmak kadar varım , o ana kadar
benden daha zavallı olan neyi tükkettim ,
çünkü ben dün bir film izledim,
bir kaç cigara takıldım,
arabayla dolaştım.
diyebilmelk için para yaratmak gerekir !
ve seviştim, diyebilmek için ,
çünkü uyumak için,
biz zeki insanlar kabilden su geitirebilirdik, Ve az daha zorlasak bize neden ninniler okurdular siyahlara bürünmüş kadınlar. hassiktir bu cümle düşmüş bir kent gibi ,
yukarıya bakmaya hala korkuyor musunuz merak etmeyin tanrı yok, düşen sadece bir cümle, aslına bakarsan o da bir kelime ,
tanrı dediğmiz neyse .
Beni böyle hayata sokan şey ne bilmiyorum , kendimi hem özletecek kadar yabansı , hem de kabullenmiş kentli bir züppe hissettiren. ağzım açık bakıyorum kendime, insan kendinin ancak bu kadar aşşağılık olduğunun farkına varabilir. yazmak bile zor bu kelimeyi, derken ,
ne biliyor musunuz , ben kendimin aşşağılık olduğunu bildiğim halde ispatlayamıyorum, ama öyleyim,
farkındayım, bir takım hikayeler anlatsam :
ancak kendi takşaklarımı ,
tutmuş kadar ... ben olabilirim.
kendim hakkımda aklıma daha fazla birşey gelmiyor.
