] ]
Kaybettik ...
Elimizde her ne var ise .
Kaybettik ..
Kalbimizdeki gülümseyen çocukları .
Kaybettik...
Bizi biz yapan doğruları !
İlk önce kendimizle başladık işe ,
Ardından inandıklarımız değişmeye başladı sonra düşünceler ...
Bir baktık ki artık eskisi gibi değiliz ,eskisi gibi düşünmüyoruz .
Bunun üzerine davranışlarımızı değiştirdik ..
Kalbimizde gülümseyen çocuklar vardı !
Onları da küstürdük kendimize ...
Onları da ağlattık halimize ...
Açan tüm çiçekler bir bir solmaya bir bir yapraklarını dökmeye başladı..
Çünkü güzelliklerimizi yitirdik !
Çünkü tüm hassasiyetlerimizi yitirdik !
Kardeşlerimizin dertleriyle dertlenmeyi unutuverdik.
Merhameti,sevgiyi, unuttuk bizi biz yapan şeyleri.
Nerde bize doğru uzanan bir el gördüysek kaçmaya başladık !
Nerde '' yardım edin ! '' diye bağıranı işittiysek kulağımızı tıkadık !
Sonrada hiçbir şey olmamış gibi ortada dolanmaya başladık,
Ben dedik her karşılaştığımız kişiye ,
Bağırmaya başladık biz'le söze başlayanlara
Kavgalar ettik sırf kendi çıkarımızdan ötürü,
Kavgalar ettik ,bencilliğimiz zirve yaptı !
Kavgalar ettik ,elimize ne geçtiyse ,kavgalar ettik ...
Ardımızda binlerce mazlum bıraktık !
Ardımızda gözü yaşlı insanlar bıraktık !
Ve yürümeye çalıştık o bataklıkta ,
Yürümeye çalıştık kendi elimizle batırdığımız dünyada !
Oysa bir gözyaşı yeterdi bize ,
İçten ,samimi bir gözyaşı ...
Vicdanımızı harekete geçirecek bir gözyaşı ...
Sonra önümüze zor da olsa serilirdi her kapını anahtarı .
Ama ne yazık ki aldandık , aldanmamamız gereken şeylere ..
