Nereye gidiyorsun böyle,Gülbahar komşu
İçine kapanmıştın,konuşmuyordun..
Epey bir zamandır,mahzundu bakışların
Sorularımıza cevabın yoktu pek...
Gözlerini kaçırıyordun,üzgündün..
Bir gün bir de baktık ki!
Toplanmış eşyaların,yükleniyor kamyona
Gidiyormuşsun memleket aşırı bir ile...
Eyvah be Gülbahar komşu!
Demek bizlerden ayrılıyorsun?
Yine başka başka dostların olacak
Hele biz seni ne çok severdik..
Bilirsin Gülbahar komşu...
Sen hep neşeli konuşkandın
Biz senin hiç ağladığını görmedik
Allah da göstermesin!
Sen giderken biz de ağlamıyacağız
Ama bizi kendinden habersiz bırakma
Sakın ha Gülbahar komşu,ara bizi
Bu dünyada var mı,tatlı dille
Güleryüzün benzeri,yok işte Gülbahar komşu
Yolcu yolunda gerek,güle güle git!
Yolun uğurlar olsun,sevgili Gülbahar komşu
KİTAP İZLERİ
Masumiyet Müzesi
Orhan Pamuk
Hatıraların Varlığa Dönüştüğü Yer: Masumiyet Müzesi "Hayatımın en mutlu anıymış, bilmiyordum." Orhan Pamuk'un 2006'da Nobel Edebiyat Ödülü'nü kazanmasının ardından yayımladığı ilk büyük romanı olan Masumiyet
İncelemeyi Oku
