Gözlerimin artık ışıldamadığını farkettiğimde
Geceydi
Ne bana yordum bu matlığı
Ne sana
Nede yorgun siyaha
Dedim ya zaten geceydi
Yoklukta son heceydi..
Varlığımı bilmek için
Aynaya sordum Kendimi
Ne ben vardım aynada
Nede Sen
ne de yaldızlı sim
Ama Biliyorum Nedenini
Çünkü Geceydi..
Güz geldiğinde ben gitmiştim
Yoktu ilk yağmurdan haberim
Tutuştuğunda küller
Ve rüzgarla savrulduğunda kederim
Çoktan kaymıştı yıldızlar
Kayıp bürosunda Aranmadalar,
Göremiyorum önümü
Yada sağım solum arkam
Sobe mi Desem
Ama sebebi var
Dedim ya hani,
Zaten Geceydi
Sabahı beklenen heceydi..
KİTAP İZLERİ
Kör Pencerede Uyuyan
B. Nihan Eren
Gündelik Hayatın Kör Penceresinden Sızan Endişe B. Nihan Eren, yedi yıllık bir aranın ardından yayımladığı "Kör Pencerede Uyuyan" ile çağdaş Türk öykücülüğündeki yerini sağlamlaştırıyor. Yapı
İncelemeyi Oku
