1
bakır çalığı gün altında uyur gece
küf küf kokar ev, yatak...
bir mumun dikildiği sahan tepside
kanatları çırpınır su kuşlarının...
2
bilirim
sendedir dokunduğumda tutuşan aşklar
yalazlarında arınıp tavana vuran resimlerinden
gözlerin düşer sokak aralarıma
söner bütün ışıklar, mumlar...
yolunu şaşırır karanlık
gidip gidip bir duvara toslar...
havalanır gece kuşları...
3
tanın esnediği vakitlerde
dudakları kapanır şeftali çiçeğinin
içinde arı...
4
ovayı yırtan suyun
öpüşme sesidir
düştüğü yerde çıkardığı şırıltı...
5
sar beni
üşüyorum
o ılık rüzgar
yine başladı...
