Ekimin Hüznü

İlkbaharda yapraklarını döken
Mevsimsiz bir gül gibi solgunum.
Bilirsin severim gülleri.
Ben seni de sevmiştim bir haziran ayı,
Ben sevdikçe sen kaçtın ekime doğru.
Eylülleri, ekimleri sildim takvim yapraklarından.
Şimdi giden yapraklardan
Geriye kalan bir adın bende..
Yüreğimde yalancı bir rüzgar esintisi..
Süpürüp götürdü o adı da.
Biliyor musun?
Ben rüzgarlara da kızgınım.
Ben sana da kızgındım.
Bir ekim ayında ve bilirsin ki
Sevmem eylülleri, ekimleri..
Yalan yağmurlarınla
Son kez yağdın üzerime.
O yağmur damlalarında buldum,
Sessizce terk edilişimi!
Ama tekrardan dönersen bana
Ki dönmezsin biliyorum.
Aslında ben de bilmiyorum.
Aklım hala ekimlerde,
Yüreğim hiç tereddütsüz sende kaldı.
Zamana dur demek kolay olsaydı,
Hiç düşünmeden peşinden giderdim, bu ömrün.
Telafisi yok zamanların,
Pişmanlığın geri dönüşü yok.
Belki bir gün affedersem seni
Ki affetmem biliyorum.
Aslında ben de bilmiyorum.
Aklım hala ekimlerde,
Yüreğim hiç tereddütsüz sende kaldı..