*Sen aç yüreğini; giren girer, çıkmak isteyen de çıkar. Orasına sen karışma!
*Düşündüklerim de günah sayılıyorsa, vay ki benim halime vay!
*En iyisini değil, elimden geleni yapmak istiyorum.
*Yalnızlığımı paylaşmak istediğini söyledi, ama bunun mümkün olamayacağını ona nasıl anlatsam? Çünkü yalnızlık paylaşılmaz, sadece tek bir kişi tarafından yaşanır
*Kitap okunmadığından yakınıyoruz, ancak kitap okutmak için hiçbir şey yapmıyoruz.
*Korkağı öldürmeye gerek yoktur; çünkü o zaten her gün defalarca ölüyor.
*Eyleme dönüşemeyen düşünce, zindanda zincirle bağlanmış mahkûm gibidir.
*Her iyiyi bilen, her iyiden yana olduğunu söyleyen iyi insan demek değildir.
*Başkalarına benzeme, bana da benzeme; kendin ol kendin
*Evren var olduğu için ben var olmuş değilim; aksine ben (Sen, o, şu ağaç, şu masa, şu taş v.s) var olduğumuz için evren var olmuştur.
*İlim kayboldukça, zulüm artar.
*Özgürlük pahalı bir elbisedir; ama bedeli parayla değil, canla ödenir. O nedenle de herkes giyemez
*Dilimi tutabildiğimde kendimi tebrik ediyorum. Çünkü çok büyük bir iş başarmış oluyorum.
*Beynini kullanmaktan kaçınan insanlardan uzaklaşın. Çünkü bu durum bir hastalıktır ve işin gerçeği bu hastalık bulaşıcıdır.
*Yediğimde, içtiğimde, kullandığımda kısacası sahip olduğum her şeyde diğer insanların emeği vardır. O nedenle tüm insanlığa minnettarım.
*Önyargısız insan yoktur dediğimde, önyargılı mı davranmış oluyorum?
*Sorun üreten o kadar çok insan var ki Çözüm üreten mi? Arıyorum, fakat henüz bulamadım.
(Yakında kitap olarak bastırmayı düşündüğüm Oruç Baba'dan Aforizmalar-2 ön çalışmasından alınmıştır.)
