Ben düşler kurdum
yokluğunda...
Kimsenin bilmediği
düşler...
Bir bahçem var şimdi,
Senin suyunla sulanan...
Ve varlığınla gübrelenen...
Bir tarumar bahçe yoklugunda..
Bura benim düş bahçem...
Seninle yetiştirdiğim aşkların düşleri...
Ve filizleniyorlar geceleri...
Bahcıvanı sensin bu bahçenin...
Kusurlarımı at bir kenara...
Kes kötü fikirli yapraklarımı...
İstediğin gibi bahce yap yüreğimi...
Kurduğum hayalin çukurlarına ektim seni..
Orada can suyu oldu bakışların.
Ve ne kadar düş kurdurduyşam.
O kadar sen filizlendin.yüreğimden.
Benim bahçemde yeşillendi bu düşlerim...
Ama senin yüreğinde meyve verdi.
Ölüyede can verirdi zaten gülüşlerin.
Düş bahçemde seni düşlerim.
KİTAP İZLERİ
Dokuzuncu Hariciye Koğuşu
Peyami Safa
Acının ve Istırabın Edebiyatı Peyami Safa'nın "Dokuzuncu Har-iciye Koğuşu", hastalığın pençesindeki insan ruhunun zamana meydan okuyan bir keşfi olmaya devam ediyor. Edebiyatın en temel işlevlerinden
İncelemeyi Oku
