Bir zaman, sessiz zaman, kimsesiz zaman, bensiz zaman. Kayıp bir şehir kaybolmuş insanlar ve tek hayal ben. Neden böyle olmuş? Bilmiyorum...
Dolunay var ve ilk kez dolunayda ağlayamıyorum. İlk kez dolunaya seslenemiyorum. Tüm çıplaklığı ile o bana göz kırparken yukarılardan ben ona kendimi veremiyorum.
Ayışığım olacaktı sevgim ama o ışığı yakalayacak gücü ve sevgiyi yaşatamıyorum hayal etmekten başka düşünce taşıyamıyorum. Neden Allahım
neden neden sevemiyorum.? Neden bu kadar korkuyorum.? Neden her şeye aynı göz ile bakıyorum? Suçum ne benim? Neden kalbimi yok ettin neden? Beni böyle duygusuz neden güçsüz bıraktyn.? Çok mu zor ha çok mu zor sevgiyi hissettirmek? Çok sevgi var etrafımda ama ben hayal sevgiyi neden bulamıyorum?
Dolunay zamanında dolu dolu olmuş gözlerimde akamayan gözyaşları. Müziğim hep aynı ezgi. " Stay with me " diyor bana hiç bir zaman olmayacak sevgili.
Hiç dansedilmeyen şarkı, hiç beraber dinlenmeyen sözler, hiç söylenmeyen sözler.
Sadece bir hayale aşığım ben. Hiç olmayan ve hiç de olmayacak olan.Sadece dolunayda yaşayan dolunayda ruhuma sahip olan.
Dolunayım yok hayal sevgili. Her ay yenilenen sürekli değişen? Yoksun sen neden? Seni çok özlüyorum hayal sevgili hep seni aryyorum gözlerimde
kapalı kapakların altında dolunay zamanı. Dolunayda ışığını ver bana...
Gözlerim ışığında yüreğim hayalinde olmalı...
Hoşçakal hayal sevgili,
Hoşçakal Ayışığı,
Hoşçakal DOLUNAY,
Hoşçakal...
Yeşim Şahin
08/06/2001(Dolunay %100 visible)
