penceresi yok duvarın
kapısı da
gökyüzüne açılan bacası da yok
karanlıktayım!..
dışarıda bir puhu kuşu
masal anlatıyor ölüme dair
talan ediyor duygularımı
duvarın çatlağından uzatıp başını
içimi gözlüyor kocaman gözleriyle
bir bakıyorum
söndürmüş
hayata açılan lambalarımı!.
üfürükçü ruhlar oturuyor tavana
işiyorlar halılar üstüne
kayboluyor çiçeklerinin rengi
duyamıyorum artık kokularını!..
ah sevgili
hani bir aşk ayımız vardı
günlerden pazardı
beyaz papatyalar yollamıştın bana
aradım
bulamadım onları!..
t.a 26.02.022
