Dik dur gönlüm
Giden gitsin üzülme
Bir türlü soyamadığım düşlerin
Gece karanlıklarına gömülsün
Seviyorum diyen yalancı damlalar bırak ölsün…
Güneş yine doğar
Kızıllığı şerbete bulanır
Umutlar saçar salkım saçak
Yakala bir huzmeyi
İçindeki sevdanı sakın öldürme.
Gecenin geç saatleri çıldırtmasın seni
Dik dur
Boyun bükme sakın
Gönlünde sakladığın gülleri kokla
Şafak sökmek üzere
Gidiyor bak meçhullere gebe karanlıklar
Bilirsin
Hep saklanır gecelere
Kimsesiz sevdalar
Köhne köşelerde
Elinden tutacak birilerini bekler
Oysa görseler kıskanır
Bütün taşbebekler
Yürek atışları vardır dostça
Gülümsemeleri goncaların aşkı gibidir
Bakışları ölü duyguların düşmanı
Umutsuzluğa cellâttır
Sevgiye şefkat
Dizine koyup başını susmaya hasrettir
Mavi gökyüzüne salar beyaz düşlerini
Ve
Sıcacık gülüşlerini…
Dik dur gönlüm
Sakın boyun bükme
Kıymetini bil sevdaya sevdaların
Hep yüreğinde tut
Sakın dökme.
Turgut Uzdu
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
